Zwangerschap en bevallen, één van de mooiste en meest bijzondere momenten in je leven.
Tenminste, zo zou het moeten zijn, maar tegelijkertijd is het ook het meest heftige en niet te controleren moment. Zowel voor moeder, als kind…..

Verschillende externe factoren kunnen je zwangerschap en bevalling negatief beïnvloeden. Denk aan familieperikelen, zorgen om een ander kind, werkdruk, geldzorgen, etc.... Maar intrinsieke factoren als (extreem) ziek zijn, (bovenmatige) stress, depressie, bekkeninstabiliteit of andere fysieke klachten, medicijngebruik en een ongezond leefpatroon, zijn zaken die ook niet onderschat moeten worden.
Een stressvolle en/of traumatische zwangerschap en bevalling kunnen invloed hebben op moeder en het (ongeboren) kind. Er kan bijvoorbeeld een verstoring in de hechting ontstaan, doordat beiden flink wat te verwerken hebben (gehad). Een goede hechting is ontzettend belangrijk voor de ontwikkeling van het zenuwstelsel en de hersenen van het kind.
Ook kan er doordat de primaire reflexen zich verstoord, of niet ontwikkelen een verstoorde prikkelverwerking ontstaan. Een verstoorde reflexontwikkeling heeft in de meeste gevallen effect op de latere cognitieve, motorische, fysieke en/of sociaal-emotionele ontwikkeling.

Als het gaat om een traumatische bevalling hoor ik vaak van moeders dat het onverwachte en heftige van een bevalling ervoor zorgt dat je geen controle hebt op het proces. Het overvalt ze waardoor er paniek ontstaat en het lijf "niet los kan laten". En dat is juist wat je letterlijk tijdens een bevalling moet doen; loslaten.