Robinson Hands Grasp Reflex (grijpreflex)

- Spraak- Taaluitdagingen (TOS); stotteren, moeite met onder woorden brengen, articulatieproblemen e.d.
- Schrijfuitdagingen; zwakke of juist krampachtige pennegreep, vermoeidheid in vingers tijdens/na schrijven
- Aversie tegen schrijven, fijn-motorische handelingen e.d.
- Problemen in de grove motoriek, omrollen, gaan zitten, kruipen etc.
- Mondbewegingen tijdens het schrijven, tekenen of knippen.
- Terughoudendheid in gedrag
- (te) Vasthoudend in gedrag, weinig flexibel
- Tandenknarsen
- Opvallende eetgewoonten; kwijlen, smakken, aversie tegen bepaald structuur van voedsel e.d.
- Moeite met begrijpen (geen grip krijgen op de zaak)
- Lateralisatieproblemen (samenwerking linker en rechter hersenhelft)
- Uitdagingen m.b.t hand-oog coördinatie (ook hand-mond, hand-been etc.)
Zomaar een aantal kenmerken van een nog actieve of niet ontwikkelde Robinson Hands Grasp Reflex. Een mooie naam voor wat we in de volksmond de grijpreflex van de handen noemen.
De reflex is één van de reflexen die direct na de geboorte getest wordt door de verloskundige, door met de vinger in de palm van de hand te drukken. De baby zal zijn handje reflexmatig om de vinger klemmen en pas loslaten als jij daar goed je best voor doet. Die greep is zo sterk dat hij in principe zijn eigen gewicht ermee zou kunnen dragen.
Deze reflex heeft de baby nodig om te kunnen overleven. Letterlijk zich vast kunnen houden aan de moeder als dat nodig is.
Het nut hiervan lijkt in onze hedendaagse moderne tijd niet meer zo groot, toch heeft hij veel effect op de latere ontwikkeling zoals uit bovenstaande kenmerken op te maken is. Over het algemeen zijn de handjes van een baby tot een maand of 3 vaak als “knuisjes” gesloten. Na 3 á 4 maanden zullen ze meer open en ontspannen zijn en niet meer op een stimulus van de handpalm reageren. Dit is een teken dat de grijpreflex geïntegreerd raakt.
Een grijpreflex dat actief blijft zorgt voor spanning in het handgebied wanneer er een stimulus aan de binnenkant van de handpalm gegeven wordt. Zo’n stimulus kan een pen zijn bijvoorbeeld. De hand wil dan automatisch (reflexmatig) te hard de pen vastgrijpen. Het schrijven (of andere fijn-motorische activiteiten) zal dan begrijpelijkerwijs niet zo makkelijk gaan.

De grijpreflex is sterk verbonden met de Hands Pulling Reflex en de Babkin Palmomental Reflex. Twee reflex die ervoor zorgen dat wanneer de baby iets in zijn hand krijgt, het naar zich toe trekt en in veel gevallen het in zijn mond wil stoppen. Op deze manier ontdekt en leert de baby, maar wordt ook het sensorische mondgebied ontwikkeld. Wanneer ze beide actief blijven, kan je misschien voorstellen dat bij activatie van de handpalm, er ook een reactie ontstaat in het mondgebied. Vasthouden van bijvoorbeeld een vork activeert de grijpreflex, maar geeft dus ook een extra sensatie in het mondgebied waardoor eten anders ervaren wordt, of er gekwijld of gesmakt wordt.
Een actieve grijpreflex is o.a. te herkennen aan de manier waarop een kind (of zelfs volwassene) regelmatig zijn handen gesloten houdt. In sommige gevallen zal zelfs de duimen in de knuisjes/vuisten gehouden worden. Het gesloten houden van de handen zorgt voor een continue activatie van de handpalm en zorgt dus voor onnodige spanning in het lichaam. Deze spanning kan er in de vorm van stotteren, stijve kaken, tandenknarsen etc. uitkomen.
Metaforisch gezien kan je zelfs zeggen dat bij een nog actieve grijpreflex een persoon graag grip op situaties wil houden/hebben en daardoor weinig flexibel is in denken en doen. Graag vasthouden aan het bekende of aan eigen ideeën. Kinderen en volwassenen met autisme (kenmerken) zie je regelmatig met hun duim in hun vuist geklemd. Zeker in onbekende situaties of situaties die veel prikkels opleveren. Je zou kunnen zeggen dat ze op zoek zijn naar houvast, naar veiligheid.
Een niet ontwikkelde grijpreflex geeft logischerwijs tegengestelde kenmerken. Te weinig reactie op een stimulus zorgt voor verminderde reactie en dus bijvoorbeeld voor verminderde interesse. Metaforisch laat je zaken makkelijk uit handen nemen. Neem je weinig initiatief en ben je verminderd assertief. Heb je minder grip op wat er met jou, of om je heen, gebeurt.

Een goed geïntegreerde Hands Grasp helpt te ontspannen en om gezonde grip op je leven te krijgen.