Bonding Reflex

Hoewel alle primaire reflexen belangrijk zijn, is deze reflex het meest essentieel als het gaat om een goede start. Hij heeft als doel om een baby’tje te helpen hechten, zich veilig en beschermd te voelen en vandaaruit zich te ontwikkelen tot een stabiel en gebalanceerd individu.

De bonding reflex is al rond de 12de week van de zwangerschap in de baarmoeder aanwezig en wordt in de eerste 7 minuten tot 1 uur na de bevalling geactiveerd. Daarom is het ook zo ontzettend belangrijk om direct na de geboorte een baby’tje bij moeder (of vader) op de borst te leggen, als de gezondheid van beiden dit toelaat. Het liefst huid-op-huid als dat kan, zodat ze rustig alle tijd kunnen nemen voor de eerste belangrijke momenten van hechting.
Als een baby’tje zo rond de 8 á 10 maanden oud is, zal de reflex integreren. Dit houdt in dat er voldoende basis gelegd is bij het kindje, zodat het meer en meer zelf stappen durft te ondernemen. Letterlijk en figuurlijk. Er ontstaat automatisch een nieuwe fase van loskomen, met daarin het volste vertrouwen dat papa en mama er gewoon zijn of altijd weer terug komen.
Bonding betekent dus hechting. Het klinkt misschien wat gek om het in dit geval over een reflex te hebben. Toch is het een automatische reactie op een prikkel, net als dat bijvoorbeeld schrikken (Moro) een automatisch (reflexmatig) proces is. In het geval van Bonding gaat het om een fysieke prikkel in de vorm van een liefdevolle oprechte en comfortabele aanraking, zoals een knuffel. Een prachtige samenwerking wordt hier door Moeder Natuur geregeld. Want zodra een baby geboren wordt wil de kersverse moeder (of vader) het kindje vasthouden en voorlopig ook het liefst niet meer loslaten. Mooi he.
Dit koesteren en knuffelen zorgt ervoor dat er in de hersenen processen op gang komen waarbij o.a. oxytocine vrij komt. Je weet wel, het zogenoemde “knuffel hormoon”. Als ik even op het internet rondneus kom ik prachtige bijnamen tegen van oxytocine als, “vloeibaar vertrouwen” en “vergeet-me-nietje”. Enorm treffend vind ik, in het licht van de Bonding Reflex.
Want, een goede hechting zorgt o.a. voor innerlijke rust, voor je geliefd voelen, voor vertrouwen in jezelf en in de ander. Het zorgt ervoor dat je weet dat er mensen om en aan je denken. Hierdoor kan een baby stap voor stap vanuit vertrouwen contact gaan maken met de wereld om zich heen. Het geeft een stabiele en veilige basis van waaruit een kind zich kan gaan ontwikkelen. Van volledige aanhankelijkheid naar steeds meer zelfstandigheid. Van baby tot volwassene.
Wanneer de bonding reflex niet de kans krijgt om te activeren en geïntegreerd te raken, kan dit gevolgen hebben op verschillende ontwikkelingsgebieden. Dit kan je bij een kind of volwassene o.a. herkennen aan:
- grote (blijvende) afhankelijkheid naar bijvoorbeeld ouders of “het bekende”
- negatief zelfbeeld
- altijd “op safe” willen spelen
- emotioneel kwetsbaar zijn
- negatieve aandacht vragen
- op zoek gaan naar extremen
- geneigd zijn om verkeerde/foute/extreme keuzes te maken
- angsten
- moeite met aangaan of volhouden van relaties of vriendschappen
- zichzelf wegcijferen of please-gedrag vertonen
- aanraking niet fijn vinden of het juist heel erg opzoeken
- zich afzonderen
- (negatief) compensatiegedrag in stressvolle situaties (bijv. automutilatie of dwangmatig handelen)
Je geliefd en gewenst voelen staat aan de basis van ons functioneren t.o.v. jezelf, je naasten, je familie, je vrienden, maar ook t.o.v. de maatschappij. Het zorgt voor vertrouwen en veerkracht in ons voelen, denken en doen. Bonding is een levenslange noodzaak. Aanraking is een levenslange noodzaak. Het hoeft niet altijd groots, maar kan juist ook subtiel en “zomaar even”. Het is in principe altijd voorhanden.