Automatic Gait by Thomas Reflex

Zeg jij vaak “doe maar…”, of past “ja maar….” meer bij jou?
Kunnen uitdagingen je niet groot genoeg zijn? Hoe onverwachter en impulsiever hoe beter?
Of kijk je liever de kat uit de boom en neem je flink de tijd om knopen door te hakken?
Ben je niet te stoppen als je eenmaal een keuze gemaakt hebt, of laat je dat liever aan anderen over, omdat veranderingen gewoon spannend zijn en je onzeker maken?
Ik vind het altijd weer bijzonder hoe je in metaforen de reflexen terug vindt in ons dagelijks leven en ons “zijn”. Bovenstaande is namelijk o.a. van toepassing op een actieve of niet ontwikkelde Automatic Gait Reflex. Vrij vertaald gaat het om de “automatische loop reflex”.
Deze reflex is vanaf ongeveer de 12de week in de zwangerschap al aanwezig en na de geboorte tot ongeveer de 2de maand. De reflex is zichtbaar wanneer je het kindje onder de oksels optilt en het daarbij de ondergrond met de voetjes kan voelen. Als je het vervolgens iets voorover beweegt zal het kindje, door de veranderde stand van het lichaam, z’n “eerste stapjes” laten zien. Reflexmatig tilt het z’n voetje op en zet het voor de andere. Na 2 maanden zal het kindje deze loopbeweging voorlopig niet meer maken, totdat het rond de 12de - 15de maand zover is om bewust in de benen te komen.
Het begint met een voorzichtig gestuntel. Onder invloed van de stand van het nog best zware hoofd, zal het lijfje voorwaarts, achterwaarts of zijwaarts steun zoeken. De beweging van het lijf wordt opgevangen door het verplaatsen van de voetjes. Met vallen en opstaan, ongecontroleerd vooruit hollen, achterover hangen en op billen neerploffen, zal het de bewegingen steeds beter kunnen coördineren. Verbindingen in de hersenen worden sterker en hiermee de balans in het hele lijf.

De reflex heeft een hele belangrijke rol in de ontwikkeling van het Corpus Collosum, de hersenbalk, die beide hersenhelften met elkaar verbindt. Het links en rechts bewegen, maakt dat beide hersenhelften zich goed ontwikkelen. Ik hoef denk ik niet uit te leggen hoe belangrijk een goede samenwerking tussen deze beide is voor alles wat met ons cognitief, psychisch en fysiek welbevinden te maken heeft.
Naast de ontwikkeling van de hersenbalk speelt de Automatic Gait een belangrijke rol in de ontwikkeling van het visuele systeem en dan met name in het ervaren van perspectief. Een goed ontwikkelde reflex zorgt voor het kunnen behouden van je balans als het lichaam en hoofd een andere stand aannemen.
Het zorgt ervoor dat je daardoor om je heen kunt kijken en vanaf verschillende posities (perspectieven) de wereld om je heen leert kennen en inschatten. Op zijn beurt zorgt dit weer voor (zelf) vertrouwen en een stevig in je schoenen staan.

De Automatic Gait zorgt dus voor steun en balans in 3 looprichtingen. Voorwaarts, achterwaarts en opzij.
Iemand met een actieve Automatic Gait voorwaarts, helt letterlijk (licht) voorover bij het lopen. Naast dat dit fysieke klachten kan geven, geeft dit ook bepaalde persoonskenmerken. Zo worden ze bijvoorbeeld nog wel eens verrast door zaken die op hun pad komen, doordat hun blik meer naar de grond gericht is. Kunnen ze wat meer in zichzelf gekeerd zijn en zien daardoor de dingen niet altijd aankomen. Ze hebben de neiging “kortzichtig” te zijn en, eenmaal een richting ingeslagen, maar door te gaan. Ze hebben over het algemeen meer moeite met het zien van het “grote plaatje” en hebben een verminderd ruimtelijk inzicht. Daarentegen zijn ze erg goed in het focussen op details.

Iemand met een actieve Automatic Gait achterwaarts kan je beschrijven als iemand die, meestal van de achter- of zijlijn, het grote overzicht wil houden. Het grote plaatje helder voor zich heeft, maar kan struikelen over de details. Soms maar niet op de juiste manier vooruit lijkt te komen, omdat het niet weet hoe het z’n doel moet bereiken. Het mist het overzicht in de te nemen stappen en kan daardoor verkeerde keuzes maken. Komt daardoor misschien onbedoeld van het ene “avontuur” in het andere terecht, wat natuurlijk positief en negatief kan uitpakken. Het overkomt ze als het ware vaak.
Wanneer een Automatic Gait Reflex niet ontwikkelt, kom je moeilijk in beweging. Blijf je stilstaan wanneer er wat van je gevraagd wordt, kan je bevriezen als je keuzes moet maken of ergens door overvallen wordt. Hierin herken je misschien die leerlingen waarvan men zegt “er komt niet uit wat erin zit”. Het type dat niet in beweging komt, vooral niet onder druk. Moeite heeft met plannen en organiseren en zaken niet af krijgt door een traag werktempo. Geen hulp vraagt in de les en geen initiatief toont. Ze hebben over het algemeen iemand anders nodig die hen helpt om weer in beweging te komen. Het is geen onwil, maar onmacht!

Een goed ontwikkelde Automatic Gait zorgt ervoor dat je soepel en flexibel in het leven kunt en durft te bewegen, letterlijk en figuurlijk. Je durft stappen vooruit te zetten, doet soms even een stapje terug en, als het niet anders kan, maak je een stap zijwaarts om het via een andere weg te proberen 😉